Last edited: May 2006
Summary and Analysis
Poland was the official originator of the United Nations Convention of the Rights of the Child. In 1978, Poland formally proposed the first draft text of the Convention. Poland ratified the convention on September 30, 1991, with declarations and reservations. Poland’s legislature has specifically incorporated the Convention into law, as the highest authority. Specifically referencing Article 12, a Polish declaration was “The Republic of Poland considers that a child’s rights as defined in the Convention, in particular the rights defined in articles 12 to 16, shall be exercised with respect for parental authority, in accordance with Polish customs and traditions regarding the place of the child within and outside the family.” The declaration was an acknowledgement of the importance of related but not competing values, and is consistent with hearing the minor’s opinion to the extent that doing so is in furtherance of the child’s best interests.
Child protective proceedings in Poland are conducted in custodial courts, under the provisions of the Family and Custody Code, and the Code of Civil Procedure. Custodial courts may initiate proceedings sua sponte, or cases may be referred there by criminal courts, if in the course of a child abuse or neglect trial the criminal court decides that it is proper to consinder depriving or limiting the parents’ parental or custodial powers.
The custodial court has a duty to learn the minor’s opinion of the case, if the minor’s maturity level permits and if doing so is helpful to determining the minor’s best interests. In all child protective cases the court must weigh any reasonable requests of the minor, if they are consistent with the child’s welfare. According to the Polish Supreme Court (OSNC 1999/6/119) the custodial court’s duty to learn the minor’s opinion arises chiefly from the CRC, but also Article 574 and 575 of the Code of Civil Procedure.
The European Convention on the Exercise of Children’s Rights (ECECR) entered into force in Poland on July 1, 2000. Poland had signed it on Jun 25, and ratified it on November 28, 1997. The ECECR requires that each state party designate at least three categories of “family cases” to which the convention applies. Poland designated “requests for adoption”; guardianship; and “decisions on important matters relating to the person of the child in the absence of an agreement between the parents.” Despite our best efforts, we were unable to locate a local contact to confirm our research.
Sources of Law (In Order of Authority)
Original Text
International Law
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA
przyjęta przez
ZGROMADZENIE OGÓLNE NARODÓW ZJEDNOCZONYCH[2], ratified September 30, 1991.
Artykuł 12
1. Państwa-Strony zapewniają dziecku, które jest zdolne do kształtowania swych własnych poglądów, prawo do swobodnego wyrażania własnych poglądów we wszystkich sprawach dotyczących dziecka, przyjmując te poglądy z należytą wagą, stosownie do wieku oraz
dojrzałości dziecka.
2. W tym celu dziecko będzie miało w szczególności zapewnioną możliwość wypowiadania się w każdym postępowaniu sądowym i administracyjnym dotyczącym dziecka, bezpośrednio lub za pośrednictwem przedstawiciela bądź odpowiedniego organu, zgodnie z zasadami proceduralnymi prawa wewnętrznego.
EUROPEJSKA KONWENCJA
o wykonywaniu praw dzieci
sporządzona w Strasburgu dnia 25 stycznia 1996 r.[3]
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 25 stycznia 1996 r. w Strasburgu została sporządzona Europejska konwencja o wykonywaniu praw dzieci w następującym brzmieniu:
Przekład
EUROPEJSKA KONWENCJA
O WYKONYWANIU PRAW DZIECI
Preambuła
Państwa członkowskie Rady Europy i inne Państwa-Sygnatariusze niniejszej konwencji;
zważywszy, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków;
mając na względzie Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka, a w szczególności jej art. 4, który wymaga, aby Państwa-Strony podjęty wszelkie środki prawne, administracyjne i inne, niezbędne dla wprowadzenia w życie praw uznanych w wyżej wymienionej konwencji;
biorąc pod uwagę Rekomendancję nr 1121 (1990) Zgromadzenia Parlamentarnego o prawach dzieci;
w przekonaniu, że prawa i dobro dzieci powinny być chronione i promowane i że w tym celu dzieci powinny mieć możliwość wykonywania swoich praw, w szczególności w toku dotyczących ich postępowań w sprawach rodzinnych;
uznając, że dzieci powinny otrzymywać istotne informacje, aby ich prawa i dobro mogły być promowane i że trzeba przykładać należytą wagę do stanowiska dzieci;
uznając ważną rolę rodziców w ochronie oraz promowaniu praw i dobra dzieci, i zważywszy, że jeżeli jest to konieczne, państwa powinny również brać udział w tej ochronie i promocji;
zważywszy jednak, że w przypadku konfliktu pożądana jest próba osiągnięcia porozumienia wewnątrz rodziny, zanim sprawa zostanie przedstawiona organowi sądowemu; uzgodniły, co następuje:
ROZDZIAŁ I
Zakres i przedmiot konwencji oraz definicje
Art. 1.
Zakres i przedmiot konwencji
1. Niniejsza konwencja ma zastosowanie do dzieci, które nie ukończyły 18 roku życia.
2. Celem niniejszej konwencji jest promowanie - dla dobra dzieci - ich praw, przyznanie dzieciom praw procesowych oraz ułatwienie ich wykonywania poprzez zapewnienie, że dzieci, osobiście albo za pośrednictwem innych osób lub instytucji, będą informowane i uprawnione do uczestniczenia w dotyczących ich postępowaniach przed organem sądowym.
3. W rozumieniu niniejszej konwencji za postępowanie przed organem sądowym dotyczące dzieci uważa się postępowanie w sprawach rodzinnych, w szczególności odnoszące się do wykonywania odpowiedzialności rodzicielskiej, takie jak w sprawie miejsca pobytu dzieccka i prawa styczności z nim.
4. Każde państwo powinno, przy podpisywaniu konwencji albo składaniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, poprzez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, określić co najmniej trzy rodzaje spraw rodzinnych rozpoznawanych przed organem sądowym, do których będzie stosować niniejszą konwencję.
5. Każda ze Stron może, poprzez późniejsze oświadczenie, określić dodatkowe rodzaje spraw rodzinnych, do których będzie stosować niniejszą konwencję, albo przekazać informacje dotyczące stosowania art. 5, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 2 i art. 11 .
6. Niniejsza konwencja nie stoi na przeszkodzie stosowaniu przez Strony korzystniejszych zasad promowania i wykonywania praw dzieci.
Art. 2.
Definicje
W rozumieniu niniejszej konwencji:
1. wyrażenie “organ sądowy” oznacza sąd lub organ administracji mający takie same kompetencje;
2. wyrażenie “osoby, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska” oznacza rodziców lub inne osoby albo instytucje upoważnione do wykonywania w części lub w całości odpowiedzialności rodzicielskiej;
3. wyrażenie “przedstawiciel” oznacza osobę taką jak adwokat albo instytucję wyznaczoną do działania przed organem sądowym w imieniu dziecka;
4. wyrażenie “istotne informacje” oznacza informacje, odpowiednie ze względu na wiek i rozeznanie dzieci, których należy im udzielić dla umożliwienia pełnego wykonywania ich praw, chyba że byłoby to sprzeczne z ich dobrem.
ROZDZIAŁ II
Środki procesowe dla promowania wykonywania praw dzieci
A. Prawa procesowe dziecka
Art. 3.
Prawo do bycia informowanym i do wyrażania stanowiska w toku postępowania
Dziecko, uznane według prawa wewnętrznego za mające wystarczające rozeznanie, w dotyczącym go postępowaniu przed organem sądowym powinno mieć przyznane i samo może żądać przyznania następujących praw:
1. do otrzymywania wszystkich istotnych informacji;
2. do pytania go o zdanie i do wyrażania swojego stanowiska;
3. do bycia informowanym o ewentualnych skutkach jego stanowiska oraz o ewentualnych skutkach każdej decyzji.
Art. 4.
Prawo do żądania wyznaczenia specjalnego przedstawiciela
1. Z zastrzeżeniem postanowień art. 9, w postępowaniu dotyczącym dziecka przed organem sądowym, kiedy zgodnie z prawem wewnętrznym osoby, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska, nie mogą reprezentować dziecka ze względu na konflikt interesów pomiędzy nimi a dzieckiem, ma ono prawo - osobiście lub za pośrednictwem innych osób albo instytucji - do żądania wyznaczenia specjalnego przedstawiciela do reprezentowania go w tym postępowaniu.
2. Państwa mogą ograniczyć stosowanie prawa, o którym mowa w ustępie 1, do dzieci uznanych według prawa wewnętrznego za mające wystarczające rozeznanie.
Art. 5.
Inne możliwe prawa procesowe
W dotyczących dzieci postępowaniach przed organem sądowym Państwa-Strony powinny rozważyć przyznanie dzieciom dodatkowych praw, w szczególności:
1. do żądania pomocy wskazanych przez nie osób, które mogłyby ułatwić im wyrażanie stanowiska;
2. do żądania, osobiście lub za pośrednictwem innych osób lub instytucji, wyznaczenia osobnego przedstawiciela;
3. do ustanowienia własnego przedstawiciela;
4. do korzystania ze wszystkich lub niektórych praw strony w takich postępowaniach.
B. Zadania organów sądowych
Art. 6.
Proces podejmowania decyzji
W postępowaniach dotyczących dzieci organ sądowy przed podjęciem decyzji powinien:
1. rozważyć, czy posiada wystarczające informacje, aby podjąć decyzję zgodną z dobrem dziecka, a jeżeli jest to konieczne zażądać dodatkowych informacji, w szczególności od osób, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska;
2. w sprawach dzieci uznanych według prawa wewnętrznego za mające wystarczające rozeznanie:
* upewnić się, czy dziecko otrzymało wszystkie istotne informacje;
* w stosownych przypadkach, jeżeli to konieczne - nieformalnie, zasięgnąć opinii samego dziecka, osobiście albo za pośrednictwem innych osób lub instytucji, w sposób odpowiedni do rozeznania dziecka, chyba że byłoby to oczywiście sprzeczne z jego dobrem;
* umożliwić dziecku przedstawienie jego stanowiska;
3. przykładać należytą wagę do stanowiska wyrażonego przez dziecko.
Art. 7.
Obowiązek szybkiego działania
Prowadząc postępowanie dotyczące dziecka, organ sądowy ma obowiązek szybkiego działania w celu uniknięcia nieuzasadnionej zwłoki, a także niezbędne jest istnienie przepisów zapewniających bezzwłoczne wykonanie orzeczeń. W przypadkach pilnych organ sądowy powinien mieć, jeżeli zachodzi taka potrzeba, prawo zarządzenia natychmiastowego wykonania orzeczeń.
Art. 8.
Wszczęcie sprawy z urzędu
W postępowaniu dotyczącym dzieci organ sądowy powinien mieć prawo do wszczęcia sprawy z urzędu w przypadkach określonych przez prawo, jeżeli poważnie zagrożone jest dobro dziecka.
Art. 9.
Ustanawianie przedstawicieli
1. W postępowaniach dotyczących dzieci, kiedy zgodnie z prawem wewnętrznym osoby, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska, nie mogą reprezentować dziecka ze względu na konflikt interesów między nimi a dzieckiem, organ sądowy powinien mieć prawo do wyznaczenia specjalnego przedstawiciela reprezentującego dziecko w tych postępowaniach.
2. Państwa-Strony rozważą przyznanie organowi sądowemu w postępowaniach dotyczących dzieci prawa do wyznaczania odrębnego przedstawiciela reprezentującego dziecko, w uzasadnionych przypadkach - adwokata.
C. Zadania przedstawicieli
Art. 10.
1. ile nie byłoby to oczywiście sprzeczne z dobrem dziecka, w dotyczących dziecka postępowaniach przed organem sądowym przedstawiciel powinien:
1. dostarczać dziecku wszystkich istotnych informacji, jeżeli jest ono uznane według prawa wewnętrznego za mające wystarczające rozeznanie;
2. dostarczać dziecku wyjaśnień dotyczących ewentualnych skutków jego stanowiska i czynności dokonywanych przez przedstawiciela, jeżeli jest ono uznane według prawa wewnętrznego za mające wystarczające rozeznanie;
3. określić stanowisko dziecka i przedstawić je organowi sądowemu.
2. Państwa-Strony rozważą możliwość rozszerzenia postanowień ust. 1 na osoby, na których spoczywa odpowiedzialność rodzicielska.
D. Rozszerzone stosowanie niektórych przepisów
Art. 11.
Państwa-Strony rozważą rozszerzenie stosowania przepisów art. 3, 4 i 9 na dotyczące dzieci postępowania przed innymi organami oraz na dotyczące dzieci sprawy, które nie są przedmiotem jakichkolwiek postępowań.
E. Organy krajowe
Art. 12.
1. Państwa-Strony powinny wspierać promowanie i wykonywanie praw dzieci poprzez instytucje, które będą wykonywać między innymi zadania wymienione w ust. 2.
2. Zadaniami tymi są:
1. formułowanie propozycji umacniania prawa odnoszącego się do wykonywania praw dzieci;
2. wydawanie opinii do projektów aktów prawnych dotyczących wykonywania praw dzieci;
3. dostarczanie ogólnych informacji dotyczących wykonywania praw dzieci środkom masowego przekazu, opinii publicznej oraz osobom i instytucjom zajmującym się problematyką związaną z dziećmi;
4. badanie opinii dzieci i przekazywanie im istotnych informacji.
F. Inne zagadnienia
Art. 13.
Mediacja i inne metody rozwiązywania sporów
Aby zapobiegać sporom i rozstrzygać je oraz aby unikać wszczynania dotyczących dzieci postępowań przed organami sądowymi, Państwa-Strony powinny popierać wprowadzanie mediacji oraz innych form rozstrzygania sporów, a także korzystanie z tych metod w celu doprowadzenia do ugody we właściwych rodzajach spraw, określonych przez Strony.
Art. 14.
Prawo do przedstawiciela z urzędu i bezpłatnego doradztwa prawnego
Jeżeli przepisy prawa wewnętrznego przewidują prawo do przedstawiciela z urzędu oraz bezpłatnego doradztwa prawnego w dotyczących dzieci postępowaniach przed organem sądowym, przepisy te mają zastosowanie w przypadkach, o których mowa w art. 4 i 9.
Art. 15.
Stosunek konwencji do innych aktów prawa międzynarodowego
Niniejsza konwencja nie ogranicza stosowania żadnego innego aktu prawa międzynarodowego dotyczącego szczegółowych kwestii związanych z ochroną dzieci i rodziny, którego stroną jest lub będzie Państwo-Strona niniejszej konwencji.
Constitution
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997 r. [4]
Art. 72. Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych.
W toku ustalania praw dziecka organy władzy publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka.
Ustawa określa kompetencje i sposób powoływania Rzecznika Praw Dziecka.
Statutes
USTAWA z dnia 17 listopada 1964 r. KODEKS POSTĘPOWANIA CYWILNEGO[5]
Art. 574. § 1. Sąd opiekuńczy może nakazać osobiste stawiennictwo osoby pozostającej pod władzą rodzicielską lub opieką, jak również zarządzić przymusowe sprowadzenie takiej osoby.
§ 2. Jeżeli osoba pozostająca pod władzą rodzicielską lub opieką nie ma zdolności do podejmowania czynności w postępowaniu, sąd opiekuńczy może nakazać jej sprowadzenie do sądu pod rygorem grzywny każdemu, u kogo osoba taka przebywa.
Art. 575(1) (499) W sprawach opiekuńczych osób małoletnich sąd z urzędu zarządza odbycie całego posiedzenia lub jego części przy drzwiach zamkniętych, jeżeli przeciwko publicznemu rozpoznaniu sprawy przemawia dobro małoletniego.
Translation
International Law
Convention on the Rights of the Child, ratified September 30, 1991.[6]
Article 12
1. States Parties shall assure to the child who is capable of forming his or her own views the right to express those views freely in all matters affecting the child, the views of the child being given due weight in accordance with the age and maturity of the child.
2. For this purpose, the child shall in particular be provided the opportunity to be heard in any judicial and administrative proceedings affecting the child, either directly, or through a representative or an appropriate body, in a manner consistent with the procedural rules of national law.
European Convention on the Exercise of Children’s Rights, ratified November 28, 1997.[7]
Preamble
The member States of the Council of Europe and the other States signatory hereto,
Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve greater unity between its members;
Having regard to the United Nations Convention on the rights of the child and in particular Article 4 which requires States Parties to undertake all appropriate legislative, administrative and other measures for the implementation of the rights recognised in the said Convention;
Noting the contents of Recommendation 1121 (1990) of the Parliamentary Assembly on the rights of the child;
Convinced that the rights and best interests of children should be promoted and to that end children should have the opportunity to exercise their rights, in particular in family proceedings affecting them;
Recognising that children should be provided with relevant information to enable such rights and best interests to be promoted and that due weight should be given to the views of children;
Recognising the importance of the parental role in protecting and promoting the rights and best interests of children and considering that, where necessary, States should also engage in such protection and promotion;
Considering, however, that in the event of conflict it is desirable for families to try to reach agreement before bringing the matter before a judicial authority,
Have agreed as follows:
Chapter I – Scope and object of the Convention and definitions
Article 1 – Scope and object of the Convention
1. This Convention shall apply to children who have not reached the age of 18 years.
2. The object of the present Convention is, in the best interests of children, to promote their rights, to grant them procedural rights and to facilitate the exercise of these rights by ensuring that children are, themselves or through other persons or bodies, informed and allowed to participate in proceedings affecting them before a judicial authority.
3. For the purposes of this Convention proceedings before a judicial authority affecting children are family proceedings, in particular those involving the exercise of parental responsibilities such as residence and access to children.
4. Every State shall, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, specify at least three categories of family cases before a judicial authority to which this Convention is to apply.
5. Any Party may, by further declaration, specify additional categories of family cases to which this Convention is to apply or provide information concerning the application of Article 5, paragraph 2 of Article 9, paragraph 2 of Article 10 and Article 11.
6. Nothing in this Convention shall prevent Parties from applying rules more favourable to the promotion and the exercise of children’s rights.
Article 2 – Definitions
For the purposes of this Convention:
1. the term “judicial authority” means a court or an administrative authority having equivalent powers;
2. the term “holders of parental responsibilities” means parents and other persons or bodies entitled to exercise some or all parental responsibilities;
3. the term “representative” means a person, such as a lawyer, or a body appointed to act before a judicial authority on behalf of a child;
4. the term “relevant information” means information which is appropriate to the age and understanding of the child, and which will be given to enable the child to exercise his or her rights fully unless the provision of such information were contrary to the welfare of the child.
Chapter II – Procedural measures to promote the exercise of children’s rights
A. Procedural rights of a child
Article 3 – Right to be informed and to express his or her views in proceedings
A child considered by internal law as having sufficient understanding, in the case of proceedings before a judicial authority affecting him or her, shall be granted, and shall be entitled to request, the following rights:
1. to receive all relevant information;
2. to be consulted and express his or her views;
3. to be informed of the possible consequences of compliance with these views and the possible consequences of any decision.
Article 4 – Right to apply for the appointment of a special representative
1. Subject to Article 9, the child shall have the right to apply, in person or through other persons or bodies, for a special representative in proceedings before a judicial authority affecting the child where internal law precludes the holders of parental responsibilities from representing the child as a result of a conflict of interest with the latter.
2. States are free to limit the right in paragraph 1 to children who are considered by internal law to have sufficient understanding.
Article 5 – Other possible procedural rights
Parties shall consider granting children additional procedural rights in relation to proceedings before a judicial authority affecting them, in particular:
1. the right to apply to be assisted by an appropriate person of their choice in order to help them express their views;
2. the right to apply themselves, or through other persons or bodies, for the appointment of a separate representative, in appropriate cases a lawyer;
3. the right to appoint their own representative;
4. the right to exercise some or all of the rights of parties to such proceedings.
B. Role of judicial authorities
Article 6 – Decision-making process
In proceedings affecting a child, the judicial authority, before taking a decision, shall:
1. consider whether it has sufficient information at its disposal in order to take a decision in the best interests of the child and, where necessary, it shall obtain further information, in particular from the holders of parental responsibilities;
2. in a case where the child is considered by internal law as having sufficient understanding:
* ensure that the child has received all relevant information;
* consult the child in person in appropriate cases, if necessary privately, itself or through other persons or bodies, in a manner appropriate to his or her understanding, unless this would be manifestly contrary to the best interests of the child;
* allow the child to express his or her views;
3. give due weight to the views expressed by the child.
Article 7 – Duty to act speedily
In proceedings affecting a child the judicial authority shall act speedily to avoid any unnecessary delay and procedures shall be available to ensure that its decisions are rapidly enforced. In urgent cases the judicial authority shall have the power, where appropriate, to take decisions which are immediately enforceable.
Article 8 – Acting on own motion
In proceedings affecting a child the judicial authority shall have the power to act on its own motion in cases determined by internal law where the welfare of a child is in serious danger.
Article 9 – Appointment of a representative
1. In proceedings affecting a child where, by internal law, the holders of parental responsibilities are precluded from representing the child as a result of a conflict of interest between them and the child, the judicial authority shall have the power to appoint a special representative for the child in those proceedings.
2. Parties shall consider providing that, in proceedings affecting a child, the judicial authority shall have the power to appoint a separate representative, in appropriate cases a lawyer, to represent the child.
C. Role of representatives
Article 10
1. In the case of proceedings before a judicial authority affecting a child the representative shall, unless this would be manifestly contrary to the best interests of the child:
1. provide all relevant information to the child, if the child is considered by internal law as having sufficient understanding;
2. provide explanations to the child if the child is considered by internal law as having sufficient understanding, concerning the possible consequences of compliance with his or her views and the possible consequences of any action by the representative;
3. determine the views of the child and present these views to the judicial authority.
2. Parties shall consider extending the provisions of paragraph 1 to the holders of parental responsibilities.
D. Extension of certain provisions
Article 11
Parties shall consider extending the provisions of Articles 3, 4 and 9 to proceedings affecting children before other bodies and to matters affecting children which are not the subject of proceedings.
E. National bodies
Article 12
1. Parties shall encourage, through bodies which perform, inter alia, the functions set out in paragraph 2, the promotion and the exercise of children’s rights.
2. The functions are as follows:
1. to make proposals to strengthen the law relating to the exercise of children’s rights;
2. to give opinions concerning draft legislation relating to the exercise of children’s rights;
3. to provide general information concerning the exercise of children’s rights to the media, the public and persons and bodies dealing with questions relating to children;
4. to seek the views of children and provide them with relevant information.
F. Other matters
Article 13 – Mediation or other processes to resolve disputes
In order to prevent or resolve disputes or to avoid proceedings before a judicial authority affecting children, Parties shall encourage the provision of mediation or other processes to resolve disputes and the use of such processes to reach agreement in appropriate cases to be determined by Parties.
Article 14 – Legal aid and advice
Where internal law provides for legal aid or advice for the representation of children in proceedings before a judicial authority affecting them, such provisions shall apply in relation to the matters covered by Articles 4 and 9.
Article 15 – Relations with other international instruments
This Convention shall not restrict the application of any other international instrument which deals with specific issues arising in the context of the protection of children and families, and to which a Party to this Convention is, or becomes, a Party.
Constitution
The Constitution of the Republic of Poland of 2nd April, 1997[8]
Article 72
1.The Republic of Poland shall ensure protection of the rights of the child. Everyone shall have the right to demand of organs of public authority that they defend children against violence, cruelty, exploitation and actions which undermine their moral sense.
2. A child deprived of parental care shall have the right to care and assistance provided by public authorities.
3. Organs of public authority and persons responsible for children, in the course of establishing the rights of a child, shall consider and, insofar as possible, give priority to the views of the child.
4. The competence and procedure for appointment of the Commissioner for Children’s Rights shall be specified by statute.
Statutes
The Code of Civil Procedure[9]
Article 574 1. The custodial court may require the presence of a person remaining under parental power or custody and may order such a person to be brought in
2. If a person remaining under parental power or custody has no capacity to take action in a proceeding, the custodial court may order anyone with whom that person is staying to bring such person to court, under the penalty of a fine.
Article 575(1) (499). In custodial cases involving minors the court may sua sponte order all or part of the proceedings to take place behind closed doors, if the welfare of the minor would be adversely affected by publicity.
Endnotes
[1] This page is also available as a .pdf Document, and Word Document.
[2] G.A. Res. 44/125, U.N. GAOR, 44th Session, Supp. No. 49, U.N. Doc. A/44/736 (1989), available at http://www.unicef.org/magic/resources/CRC_polish_language_version.pdf.
[3] EUROPEJSKA KONWENCJA O WYKONYWANIU PRAW DZIECI, available at http://www.abc.com.pl/serwis/du/2000/1128.htm
[4] KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 2 kwietnia 1997, available at http://www.sejm.gov.pl/prawo/konst/polski/kon1.htm
[5] USTAWA z dnia 17 listopada 1964 r. KODEKS POSTĘPOWANIA CYWILNEGO, Dz. U. z dnia 1 grudnia 1964 r.), available at http://www.prawo.lex.pl/bap/student/Dz.U.1964.43.296.html
[6] United Nations Convention on the Rights of the Child art. 12, Dec. 12, 1989, UN General Assembly Document A/RES/44/25, available at http://www.ohchr.org/english/law/crc.htm.
[7] European Convention on the Exercise of Children’s Rights, Jan. 25, 1996, C.E.T.S.160 (entered into force in the Czech Republic on Jan. 7, 2001), available http://conventions.coe.int/Treaty/EN/Treaties/Html/160.htm
[8] The Constitution of the Republic of Poland, available at http://poland.pl/info/information_about_poland/constitution/ch2.htm
[9] Unofficial translation by Marek Grabowski